w bezruchu

См. также в других словарях:

• bezruch — m III, D. u, blm «brak ruchu, zmian; nieruchomość» Zmącić bezruch wody, drzew. Zastygnąć w bezruchu. Stać, być, trwać w bezruchu …   Słownik języka polskiego

• bezruch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak ruchu, aktywności Zastygnąć w bezruchu. Zamrzeć w bezruchu. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• drgnąć — Ani drgnąć a) «nie poruszyć się, pozostać w bezruchu, nie ruszyć się z miejsca»: Uniósł pierzynę z jej głowy, przygląda się, a dziewucha dech zataiła w sobie, ani drgnie. A. Oppman, Legendy. b) «nie ulec zmianie»: Barometr zatrzymał się na 1009… …   Słownik frazeologiczny

• drgać — ndk I, drga, drgaćają, drgaćał drgnąć dk Va, drgaćnę, drgaćniesz, drgaćnij, drgaćnął, drgaćnęła, drgaćnęli, drgaćnąwszy 1. «wykonywać szybkie, ledwie widoczne powtarzające się ruchy; trząść się, dygotać, drżeć» Drgnął nerwowo. Komuś drga powieka …   Słownik języka polskiego

• drzemać — ndk IX, drzemaćmię, drzemaćmiesz, drzem, drzemaćał «być w półśnie, lekko, czujnie spać» Drzemał i budził się co chwila. Lubi drzemać po obiedzie. przen. a) «pozostawać w bezruchu, być bezczynnym, biernie istnieć» Wiatr drzemał w liściach drzew.… …   Słownik języka polskiego

• nieporuszony — nieporuszonyszeni 1. «pozostający w bezruchu; nieruchomy» Żołnierz stał nieporuszony jak posąg. 2. «niewzruszony, nieczuły, obojętny, zimny» Mimo błagań, pozostał nieporuszony …   Słownik języka polskiego

• nieruchomieć — ndk III, nieruchomiećeję, nieruchomiećejesz, nieruchomiećej, nieruchomiećmiał, nieruchomiećeli «stawać się nieruchomym, zastygać w bezruchu; tracić zdolność ruchu» Nieruchomieć ze strachu. Morze nieruchomieje o zachodzie …   Słownik języka polskiego

• nieruchomość — ż V, DCMs. nieruchomośćści 1. blm «bycie nieruchomym; stan bezruchu; bezruch» Nieruchomość posągu. Nieruchomość akcentu w języku polskim. Trwać w nieruchomości. 2. lm MD. nieruchomośćści «dobra materialne nieruchome, nieprzenośne, jak place,… …   Słownik języka polskiego

• nieruchomy — nieruchomymi «nie poruszający się, nie wykonujący żadnych ruchów, pozostający w bezruchu» Nieruchomy tłum. Nieruchoma twarz. Nieruchome spojrzenie. Nieruchome narządy mowy. ∆ Majątek nieruchomy, własność nieruchoma, mienie nieruchome «majątek,… …   Słownik języka polskiego

• spać — ndk, śpię, śpisz, śpij, spał «być pogrążonym we śnie» Spać lekko, mocno, głęboko, smacznie. Spać twardym, ciężkim, kamiennym snem. Spać na wznak, na boku. Spać w łóżku, na łóżku. Iść, pójść spać. Kłaść, położyć kogoś spać. Komuś chce się spać …   Słownik języka polskiego

• statyczny — 1. «nie ulegający zmianom; będący w bezruchu» Scenografia statyczna. Statyczny teatr. Statyczne malarstwo. Statyczne działy wiedzy. 2. «dotyczący statyki, stanu równowagi; będący w stanie równowagi, dobrze utrzymujący równowagę» Statyczna łódź.… …   Słownik języka polskiego